1, De algemene uitgangspunten

De pedagogische visie van 't Hummelhûs heeft een aantal uitgangspunten:

RespectIedereen (kinderen, ouders, medewerkers) wordt op een positieve en respectvolle manier benaderd.
RuimteIedereen (kinderen, ouders, medewerkers) krijgt in fysieke en psychische zin de ruimte.
Steun en vertrouwenEen kind krijgt altijd onvoorwaardelijk steun en vertrouwen van de pedagogisch medewerker die voor het kind zorgt
NatuurbelevingBuitenspelen en contact met de natuur is belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen. Buitenspelen is bij 't Hummelhûs een belangrijk onderdeel van de activiteiten gedurende de dag.
Holistische kijk op kinderenWe vragen onze pedagogisch medewerker om een holistische kijk op kinderen te hebben.(uitleg volgt verder op in de les)

2. Steun en vertrouwen

Het is belangrijk dat een kind altijd onvoorwaardelijk steun en vertrouwen krijgt van de pedagogisch medewerker die voor het kind zorgt.

Dat betekent:- Dat we elk kind onvoorwaardelijk accepteren zoals het is;Hoe doen we dit? Wanneer accepteer je een kind onvoorwaardelijk?Soms vind je gedrag van een kind niet prettig. Het ene kind vind je nu eenmaal leuker dan een ander kind en soms heb je een allergie voor bepaald gedrag. Om een kind onvoorwaardelijk te kunnen accepteren moet je jezelf goed kennen. Als gedrag een trigger voor je is (je bijvoorbeeld irriteert) ga je bij jezelf te rade waar dit vandaan komt. Je hebt een professionele houding en laat dit jouw gedrag naar het kind niet beïnvloeden. Je probeert je kijk op het gedrag te veranderen door te kijken welke kwaliteiten hier achter verschuilen (bijvoorbeeld een ‘druk’ kind is enthousiast en energiek). Vervolgens kijk je hoe je het kind kunt begeleiden, zonder negatieve (non-)verbale communicatie, maar op een respectvolle manier.- Dat we vanuit deze acceptatie bewust kijken naar het kind met de vraag: wat kan ik als pedagogisch medewerker dit kind aanbieden zodat het zich verder kan ontwikkelen;Dit doe je door goed te observeren. Kijk naar een kind en vraag je af waar jij het kind mee kunt helpen. Of hoe je het kind verder kunt ontwikkelen.In een groep van 16 kinderen kun je niet altijd stil gaan zitten in de groep en rustig observeren. Maar probeer wel goed te kijken naar de kinderen waar je wat moeite mee hebt, en juist de kinderen die heel stil zijn. Wat hebben zij van je nodig? Waarbij je de kinderen accepteert met hun eigen aardigheden- Dat we ingaan op vragen/signalen van kinderen en daarmee het kind serieus nemen; Een signaal van huilen doe je bijvoorbeeld niet af met “stop maar met huilen, er is niks aan de hand”. Benoem het gevoel van het kind “ik zie je huilen, ben je verdrietig?” Sommige kinderen kunnen lang jengelen (soms voor je gevoel om niks). Blijf benoemen, maar als je denkt dat aandacht niet helpt en het erger maakt dan houd je het kort “ik zie dat je nog verdrietig bent. Ik ga de tafel dekken , wil je helpen?”

- Dat een kind altijd de gelegenheid krijgt om terug te vallen op een volwassene (er is altijd nabijheid van een volwassene bij een kind); Blijf altijd in nabijheid van de kinderen, zodat ze je kunnen opzoeken als ze je nodig hebben. Probeer ook in een groep van 16 kinderen je momenten van aanwezigheid te pakken. Als een pedagogisch medewerker rondloopt en wisselend nabij is, zal dit ten koste gaan van de emotionele veiligheid. De pedagogisch medewerker is dan niet ‘beschikbaar’ (voor bijv. oogcontact) dit maakt kinderen onrustig en laat ze rondkijken of gaan juist naar de pedagogisch medewerker toe. Wat ze vervolgens ook uit hun spel zal halen. Dus probeer af en toe ook rustig bij de kinderen te gaan zitten. - Dat een kind nooit geïsoleerd mag worden;- Dat niets als dwangmiddel gebruikt mag worden; - Dat een kind niet door een ander kind (of een groep kinderen) gepest of gekleineerd wordt. Door het goede voorbeeld te geven in de groep, door respectvol te praten met de collega’s over de kinderen en ook met de kinderen, nemen de kinderen de positieve sfeer vaak over. Begeleid de sociale situaties door voor kinderen woorden te geven aan wat er gebeurd en ze te begeleiding in het samenspelen. Probeer situaties die negatief dreigen te worden positief om te buigen.

3. Holistische kijk

We vragen van de pedagogisch medewerkers een holistische kijk op kinderen. Wat betekend die holistische kijk nu eigenlijk. 1) Bij een holistische kijk ben je je er van bewust dat alle ontwikkelingsgebieden door elkaar heen lopen. Bijvoorbeeld: als een kind begint te kruipen, kun je zeggen: dat is motorische ontwikkeling. Maar in werkelijkheid gebeurt er zoveel meer. De peuter beslist in die periode bijvoorbeeld wat hij van een volwassene nodig heeft: hij kiest afstand of nabijheid. Hij kan ook beslissen of hij andere kinderen opzoekt. Ondertussen leert hij dat als hij een kind wil aaien en dat te ruw doet, het andere kind dat niet leuk vindt. Er gebeurt dus van alles, zowel op sociaal, emotioneel, motorisch als cognitief vlak. Je kunt een kind in ontwikkeling niet in spreekwoordelijke stukjes hakken. Alles is met alles verbonden. Bij een holistische kijk ben je je daarvan bewust.2) Bij een holistische kijk op het kind ben je ervan bewust dat niet elk kind zich op dezelfde manier ontwikkeld. Bij de ene gaat de spraakontwikkeling sneller en loopt het kind laat, en het andere kind loopt misschien al voor het jaar, maar praat veel minder.Dat betekend echter niet dat we de ontwikkeling niet monitoren en nooit hulp van een logopedist, fysiotherapeut of pedagoog adviseren. We blijven goed naar een kind kijken, we realiseren ons dat de ontwikkeling niet helemaal in een schema te vangen is, maar als we denken dat een kind hulp nodig heeft dan vragen we wel advies aan een expert. En liever wachten we daar ook niet te lang mee. Meestal voel je wel aan wanneer iets echt opvallend is. Schroom dan niet om dat wel aan te kaarten of iemand mee te laten kijken.

3) Ten derde betekent holistisch werken ook dat je geen strikt onderscheid maakt tussen zorg- en leersituaties. Ook als kinderen verzorgd worden, bijvoorbeeld tijdens het verschonen of tijdens de gesprekjes aan tafel, is er sociale ontwikkeling, taalontwikkeling, verstandelijke ontwikkeling… Er is geen beter moment om echt contact te maken en te kletsen met het kind dan tijdens het tafeldekken, het eten of bijvoorbeeld tijdens het aan- en uittrekken van jasjes. We kunnen ook die zorgmomenten dus bewust aangrijpen als leermomenten.

4) Een holistische kijk houdt daarnaast in dat pedagogisch medewerkers altijd kijken naar de achterliggende oorzaken van ongewenst gedrag of verminderd welbevinden van kinderen. Ze kijken daarbij in de bredere context, dus naar de ontwikkelingsgebieden van het kind (is het gefrustreerd omdat het al iets wil, wat nog niet lukt of voelt het kind zich niet emotioneel veilig), naar lichamelijke behoeftes (ziek/pijn), maar ook naar de thuissituatie nu. Het kan ook goed zijn om naar de thuissituatie te kijken van toen het kind jonger was en naar de medische achtergrond (hoe is de bevalling gegaan, zijn er medische bijzonderheden in het leven van het kind geweest). Deze gebeurtenissen in het begin van het leven van het kind kunnen nu nog van invloed zijn.

De algemene uitgangspunten van de visie

Je moet ingelogd zijn om deze training te volgen